Ne kadar da güzel demişsin canım, insan sonunda ölüm olduğunu bile bile sonsuza kadar yaşayacak gibi her günü tüketirken bir seviye kalbini açarken neden bu kadar kırılacağından korkuyor ki? Önemli olan yaşanan an ve hissedileni sonuna kadar duyumsayabilmek değil mi en nihayetinde?
Ne kadar da güzel demişsin canım, insan sonunda ölüm olduğunu bile bile sonsuza kadar yaşayacak gibi her günü tüketirken bir seviye kalbini açarken neden bu kadar kırılacağından korkuyor ki? Önemli olan yaşanan an ve hissedileni sonuna kadar duyumsayabilmek değil mi en nihayetinde?
YanıtlaSilBeTwin Us
Kesinlikle katılıyorum sana!
YanıtlaSilHep dediğim ama malesef çoğunlukla gerçekleştiremediğim bir sözü yineleyim; CARPE DIEM :)