Can u Forgive?

Uzun zamandır aşk hayatımdaki değişiklikleri yazmayı planlıyorum ama her an her şey değişebilir diye bir türlü elim gitmiyordu klavyeye. Öncelikle şunu belirteyim; aramıza mesafeler girdikten kısa bir süre sonra ayrılmıştık Siğil`le. Her şey yalanmış, mesafelerle bile başa çıkamadık diye kendi kendime hayıflanırken aslında ilişkimizin sadece lafta bittiğini anladım. Öncesinde o kendi keyfinde, ben kendi keyfimde yaşarken, sonrasında özlem çıktı ortaya. Ayrı kaldığımız 6 ayda hep bir yazışma hep bir iletişim oluşmaya başladı, çoğunlukla da o yaziyordu zaten bahanelere sığınarak. En sonunda bana gerçekten büyük bir sürpriz yaparak çıktı geldi Bakü`ye. İşin garip tarafı; buraya döneceğini bnm Türkiye`deki master işim olmadığı zaman anlamıştım. Dönecek demiştim kendi kendime, bir gün elbet dönecek.

6 ay bir insanı nasıl değiştirebilir? Ne derece değiştirebilir dersiniz? Çok değişmiştim…

Verdiğim değeri karşımdakinden aynı şekilde alamıyorsam uğraşırım, didinirim, daha çok bağlanırım onu kazanmak için o kadar gayret sarfederken. Gitmek, karşımdakini yokluğumla terbiye etmek en son yapacağım iştir ama eğer o kadar çabama rağmen hala tık yoksa döner arkamı hiç düşünmeden giderim. Bizim ilişkimizde de aynen öyle oldu.

İşin garip tarafı erkekler niye bu kadar aptal anlayamıyorum! Gerçek anlamda hiç yaralamayıp yara da almamışken, sevdiğimiz adamlara güvenirken ve koşulsuz severken bu salaklar değer bilmiyor da illa ağızlarına sıçınca kıymete biniyorsun! Yıllardır anlayabilmiş değilim bunun nasıl bir mantık olduğunu?!

Şimdi barıştık mesela ama hiçbir şey eskisi gibi değil. Tamam bir buçuk senedir birbirimizi yakından tanımanın verdiği rahatlık ve uyum ilişkimize hakim şu anda, birbirimizin ne istediğini artık iyi biliyoruz ama işte o duygu eksilmesi olayını kendi içimde yenemiyorum. İster istemez duygularım söndü, 6 ayda onsuzluğa da alıştım, yanlış seçimlerimin arkasında durmaya da…

Tabii ki hepsi, yaşattığı sıkıntıların ve güvensizliğin doğal bir sonucu… Buraya geldiğinde beni bir kere daha hayal kırıklığına uğratmayı başardı, ona rağmen dayanamadım affettim, unutmayı seçtim ama ister istemez üzerimde bıraktığı güvensizliği çekip atamıyorum. Üzerime yapışmış sanki… Zamanla geçer mi, sevgisiyle bana bütün yaşanılanları unutturabilir mi diye merak ediyorum. İnsan güvenmek, inanmak, acaba gider mi diye endişelenmeden sevmek istiyor. Doğru düzgün, her an kaçıp kovalamanın olmadığı bir ilişki istiyor.

Bundan sonra bizi ne bekliyor, gerçekten istediğim gibi sevecek, bana değer verecek mi bunları tabii ki zaman belirleyecek. Her şeyi o yüzden zamana bırakıyorum; o bana hayatımdaki yanlışları da doğruları da gösterecek…