Son birkaç gündür kendimi çok değişik hissediyorum. Hayatımda yeni bir sayfadan ziyade, yeni bir bölüm açılmış gibi sanki. Hani üçlemeler olur ya; ilk kitaptan ikinciye geçmiş gibi hissediyorum kendimi. Ilk kitaptaki tecrübesizlikler, sevinçler, korkular, endişeler, beni ben yapan bütün değerler bir tarafa yığılmış gibi sanki...
İkinci
kitapta sadece bunlardan geriye kurtarabildiklerim ve yaşatabildiklerim var.
Endişelerin yerini az biraz vurdumduymazlık almış. Eskisi gibi ne olacak ne
bitecek endişesi yok artık bu kızın gözlerinde. Tecrübeler korkuları silip
süpürmüş, hiçbir şeyden çekinmeyen, yeni ve sağlam adımlar atmaya kararlı bir kız
duruyor şimdi aynaya her baktığımda.
Bunların
etkisi mi yoksa belli bir yerden sonra hayata daha rahat bakmanın verdiği bir şey mi bilemiyorum
ama bu beni rahatlatıyor. Son zamanlarda başıma gelen her durumda kafamda tek
bir cümle yankılanıyor; ben nasıl olsa üstesinden gelirim...
Sanırım
insanın en çok kendine güvenmesi durumu kolaylaştırıyor. Başkasından
bekleyeceğin yardım veya özveriden bu kadar emin olamıyorsun. Hep bir acaba
kalıyor kafanda. Ama kendine gerçek anlamda güvendin mi senden güçlüsü yok!
Birçok şey gibi şunu da daha iyi anladım ki; yakın çevrene güven, inan ama hep bir yanılma payı
bırak. Ve mutlaka her durumda kendin için bir acil çıkış kapın olsun. Bu,
durumu her zaman kolaylaştırır ;)
haklısın insanın kendine olan güveni farklılaştırıyor kişiyi ama bence güzel bi değişim :)
YanıtlaSilKesinlikle öyle Miacım :)
Sil