Yol Ayrımı

Yol ayrımı denen şeyin tam ortasında duruyorum. Farkında olmadan kendimi bu noktaya getirdiğimin de farkındayım artık.

Yol ayrımı demek, seçim demek. Benimse seçim yapmaya yetecek cesaretim yok şu anda...

Ne ileri gitmeye gücüm var, ne de geri dönebiliyorum. Yerimde saymaktan sıkıldığım halde yeni bir harekete ve beraberinde getireceği sorumluluk ve değişen hayata adım atmaktan korkar oldum.

Her yeni adımımda, tuzla buz olan hayallerimi tek tek toplamaktan yoruldum. Küçük cam parçaları gibi batıyor her yerime hayallerimden arda kalanlar...

İnsan kendi geleceğinden vazgeçer mi hiç? Bir an geliyor vazgeçiyorum işte ben, ot ot yaşamak ve bütün bu acılara gözlerimi kapamak daha mantıklı geliyor kimi zaman...