Şu anda yaşadiklarima hala inanamiyorum! Babamin evindeyim! İlk defa babamin evine geldim, uzun yillardan beri ilk defa onla ayni evde kaliyorum! Bilmeyenler için tekrarliyim; 2 yil önce annemle babam boşandı ve zaten ondan önceki yil da ayrı yaşiyorlardi.
Babamin bir sevgilisi var ve bütün bunlarin olmasinda o da çok katkida bulundu!
Her zmn ondan nefret ettim, hala da ediyorum! Ama yillardir babamla ayri ayri aci çekmemizden başka bir işe yaramadi inadim. Babamla aramiz her zmn çok iyidir, onla arkadas gibiyizdir; oyun oynariz, sohbet ederiz, güleriz eğleniriz. Babam ilk defa geçen sene yilbasinda söyledigim bir laftan snr beni kendi evinde ne kdr görmek istedigini dile getirmişti, daha önce buna cesaret edememişti. Ayri ayri geçirdigimiz kacinci yilbaşiydi sayisini unuttum artk ve sayisini unutmama rağmen bunun acısını içimde öyle derinden yaşiyorum ki anlatamam!
Hep o sürtük yüzünden gitmek istemezdim babama, ama bir gün bunu da yenecegimi ve gidecegimi adım gb biliyordum. ha bide anne etkeni var ki o da çok agir basiyordu, babamin evine giderek anneme ihanet etmiş gb olacagimi düşünmüştüm, dahaa doğrusu annem öle empoze etmişti bana. Her tartismamizda yüzüme vurup saçmasapan konuşurdu. Dün gene çok ciddi şekilde tartiştik, gece çok ağladim, ama aliştim.
Meğersem tek acı çeken ben dglmişim, bugün akşam babam aradi, baya içkiliydi ve sesi kötü geliyordu.
Bizim evin altindaki cafede oturuyormuş. Gittim hemen, halamin kocasinin problemlerini anlatti, daha dogrusu yedigi boklari fln, baya sinirliydi ama bir an oldu, yüzüne dikkatlice baktim; çok yorgundu, ölesiye yorgun!
Sanki 49 dgl de 70 yaşında gibiydi! Bir gecede çökmüş gibiydi! Babama hiç dayanamam! O bnm en zayif noktalarimdan biri! Durduk yere gözleri doldu, başini öne eğdi ve "Kızım evime gelmeni istiyorum" dedi.
Asıl olay ortaya çikti tabi orda! Ben onun utancini, üzüntüsünü, her şeyini gördüm o anda!
İkimizin de gözlerinden yaşlar akmaya başladı, başi öne eğik, annesinden azar işitmeyi bekleyen suçlu bir çocuk misali önüne bakiyordu, bir taraftan da gözyaşlari akmaya başladi...
Babamı 3. defadir aglarken görüyordum, hep de ne zmn bu konular açılsa böyle kötü olur. Beni yaninda istedigini biliyorum, beni ne kdr sevdiğini de biliyorum ama işte bazı şeyler sadece sevgiyle olmuyor...
Ben hep, o kadın evde yokken oraya gitmek isterdim, yani geçen sene ki konuşmamizdan snr hep öyle hayal ettim çünkü o kadini görmek hiç mi hiç istemiyordum!
Babam "Ben hep bana gelmeni istedim, geçen yilbaşinda çok kötüydüm, senin yanimda olmani çok istedim, ben onu sevmeni istemiyorum, biliyorum sen anneni çok seviyorsun ve bunu kabullenemiyorsun ama böyle oldu işte, yapilacak bir şey yok, ben sadece yanimda olmani çok isterdim" fln deyip durdu.
Ağlamaya devam ettikçe, ben kahroldum, anlatamam size anlatamam! Ellerimiz de kenetliydi birbirine...
"Tamam baba gelcem sana" dedim, şaşırdı ilk önce, ciddiye mi almadı, öylesine mi söylüyorum zannetti anlamadim ama inanmadigi çok belliydi. Konuştu durdu.
En sonunda hayatimda aldigim en önemli kararlardan birini alarak; "Baba bu bayramda gelcem evine" dedim.
Kalakaldi yerinde, yüzüme bakti, başını öne eğdi, çok şaşirdigi belliydi!
Ve o anda bi tebessüm etti ki o anda ciğerim parçalandi desem yeridir sanirim! Koptum orda koptum resmen, gözyaşlarimi nasil saklayacağimi bilemedim! Snr da ağlamaya başladik!
"O zmn hemen bugün gel, hatta bugün bende kal" fln demeye başladı. Kısacası; akşamin sonu, babamin evinde bitti. O sürtükle taniştim, Allah`immm nasil yalaklaniyor bi görseniz, böyle götüme girecek neredeyse kaltak! Ben de ters ters bakiyorum fln, hiç yüz vermiyorum, babamla ilgileniyorum. Sonuçta ben bu eve, onu kabullendigim için dgl, babam istedigi için geldim, kimseyi kabullenmeye fln da niyetim yok! Bundan farkli anlamlar çıkarmasın gerizekali!
Ama babam havalarda uçuyordu resmen, ne kdr hafifledigi, ne kdr mutlu oldugu gözlerinden okunuyordu. Sanirim dogru bir şey yaptim. Ama annemin kesinlikle öğrenmemesi gerek, zaten ona da halamlarda kalcam dedim ki ilk defa böyle bir emr-i vaki yapiyorum. Ama başka çarem kalmamişti, o anda söyleyemezdim.
Çünkü annem bunu babam için yaptigimi anlamaycak, kendi kafasina göre yorumlayacak durumu, çok ii biliyorum. Ama bu hasretin bi yerde bitmesi gerekiyordu. Zaten o orospu n`aparsa yapsin bana yaranamayacagi için hiç kafaya takmiyorum bunu.
Kadina da nasil tahammül etcem hiç bilmiyorum ama babam için bunu yapmak zorundayim. Çünkü babami her şeyden çok seviyorum!
Ve bugün, hiç beklemediğim bir anda, aklimin ucundan geçmeyen bir şey oldu; şu an babamin evindeyim, onunla ayni çati altindayim. Beni rahatlatan tek şey de bu...
