28 Ekim 2011 Cuma

KORKU FİLMLERİ İYİDİR AMA...

Sanırım büyük bi çoğunluğumuz korku filmi izlemeye bayılır!
Geçen hafta vizyona giren Paranormal Activity 3 için sabırsızlıkla bekliyordum, bugün kuzenimle gidecektik ama malesef son anda planlarımız değişti. İşin kötü tarafı; gitmek istedigimiz sinemada, bu filmin bugün gösterimdeki son günüymüş, buna bi çare bulacagimizi umud edip asıl konuya gelmek istiyorum.

Bnm için korku filmi deyince akan sular durur! Çok severim izlemeyi ama çok da tırsarım!
Son birkaç yıl içinde kuzenlerimle her Allah`ın günü korku filmi izledigimiz için korku sinemasina aliştim gb bir şey ama gene de bazı korku filmleri var ki aklıma geldikçe ödüm patlar!
Gece fln uyuyamam! Bide hayal gücüm baya kuvvetli olduğu için aklıma, o an olabilecek milyonlarca senaryo gelir, kendi kafamda kendimi korkutmak için elimden geleni ardıma koymam! Ha bunu bilerek mi yapiyorum, HAYIR! Elimde olmadan olan bir şey ve beni oldukça rahatsiz ediyor. Ama korku filmlerinden bu kdr etkilenmemin asıl nedeni, hani psikologlar der ya sürekli "Geçmişinize dönelim, çocukluğunuza" diye. İşte bnmki de çocuklukta hatta bebeklikte gizli...

Öncelikle şu var ki bebekken hep ağlayan, sızlayan öldürülesi bi bebekmişim. Ancak çizgi film izlemeye başladigimda ağlamayi kesermişim, annem de rahat rahat yemek yaparmiş. Ama çizgi film bitsin hemen annemin kucagina geri dönmek istermişim. Hep hastaymişim bebekken, annem " Haftanın 5 günü hastaydın, ne yapsak ne etsek düzelmezdin, sürekli bi problem çikardi" der hep. Tabi bunda doğru düzgün anne sütü alamamamın etkisi çok büyük! Bu konuda da anneme yapmadiği kötülük kalmayan ve hamileliğini bile burnundan getiren, dolayisiyla  annemin sütünün erken kesilmesine sebep olan babanneme teşekkür etmek lazim. Burdan ona da derin "sevgilerimi" iletiyorum!!!

Nys konudan sapmayalım. Dolayısıyla çocukken baya agresif, sürekli ağlayan, sürekli kucakta durmak isteyen, geceleri şmd ki gb uyumayan, huysuz bi bebek olduğum için annem bana ilerde peşimi hiç bırakmayacak, beni hep takip edecek bir kabusun ilk cümlesini söyledi, ki 3 yaşinda olmama rağmen o geceyi dün gb hatirliyorum!

Uyumuyorum gene, hatta yatağimdan çikmak için elimden geleni yapiyorum, annemin yaninda yatmak istiyorum sanirim. Annem de beni korkutarak, istemeden ve bilmeden bana en büyük kötülüğü yapıyor. Yatak odalarında, kocaman pencerelerin en köşesinde minyatür, küçücük bi pencere vardı, bana onu göstererek; "Bak eğer uyumazsan ordan cadı gelecek" diyor. Tabi bnm hayal gücümün ne olacağı o zmndan belliymiş, aklıma korkunç şeyler geliyor, koca burunlu ve burnunun üstünde kocaman bi etbeni olan, yaşlı, iğrenç, kötü bir cadı beliriyor gözlerimin önünde! Snrsını hatirlamiyorum, sanirim korkudan ağlamayı kesip uyumaya çalişmiştim. Bu ilk travmamdı...

Ondan snrki Tr`ye taşındığımızda gerçekleşti. Kuzenim ve teyzem bize tatile gelmişti. O zmnlar da 5-6 yaşındayım. Kuzenim de benden 1 yaş büyük. Olayı tam hatirlamiyorum ama tv`de bi film vardı, palyaçolu bi film. Sanırım Stephan King`in O kitabinin uyarlamasiydi. Korkunç bi palyaço var ve bütün çocukları uyurken kaçiriyor, öldürüyor vs vs. Tuvalet deliginden ciktigi bile oldu hayvanın! O filmi bizimkiler izlettirmemişti ama yarim yamalak izlemiştik kuzenimle gizli gizli. Dolayisiyla snrsinda tuvalete bile yalnız gidemez olmuştuk, hatta o filmi izlediğimiz gece tuvalette, korkudan ağladiğimi hatirliyorum.
İşin garip tarafı, o dönemde Freddy Kruger çok meşhurdu, herke sondan tırsardı ama ben ondan hiç tırsmazdım. sadece o iğrenç yanmış suratı midemi bulandirirdi. Bnm korkum; sevimli olması gerekirken tam tersi bir karakter olan o katil palyaçoydu!

Üçüncü travmam da; 10-11 yaşlarındayım. Babam yeni çekilmiş olan Dracula`yı izliyor. Ben korkmayayim diye de kapilari kapatip izliyor, ama ben nasıl merakliyim! İlla izleyecem, kapi deliğinden fln snr odaya bahanelerle gir çık ucundan bucağından bir şeyler izledim. Hani derler ya, insanin başına ne geliyorsa meraktan geliyor diye, vallahi çok doğru! 
Hala ve hala uyurken boynumu ya yorganimla ya da elimle kapatiyorum, olaya bak!
Hayir diyeceksiniz ki madem ödün patliyordu ne bokuna izliyordun, işte diyorum ya aslında çok zevk aliyordum ama çok da korkuyordum! Bide çocuk olduğumu hesaba katın.

Dolayisiyla annemin küçük korkutmasıyla başlayan, snr çığ gb büyüyen bi çocukluk travması bu...
Burdan gençlere ve gelecekteki annelere ya da çoktan anne olmuşlara ve tabii ki babalara sesleniyorum. Ne olursa olsun çocuklarınızı korkutmayın, korkutmakla onları bir süreliğine sakinleştirebilirsiniz fakat derin yaralar da açabilirsiniz. Şmd korku filmlerine çok daha rahat bakiyorum amaaa 22 yaşında olmama rağmen bazı geceler hala, annemin yanına mı gitsem acaba diye düşünmüyor dglim yani ve onun bi uydurma olduğunu bilmeme rağmen hala Dracula`nin ısırıklarını ciddiye alıp boynumu kapatiyorum, hatta kapatmadan rahat uyuyamiyorum. Artk alişkanlik mi olmuş, ne olmuşsa...?!

Lütfen çocuklarınızı korkutarak disiplin vereceginizi düşünmeyin ve küçük yaşta korku filmi izlemelerine kesinlikle izin vermeyin, ne olursa olsun! Çünkü o yaşta, bana olduğu gb psikolojisi etkilenebilir çocuğunuzun...
Ve inanın bana en kötüsü de bu olur...

POTPOURRI

Alın size üstadlardan, 90lar ziyafeti...

http://www.youtube.com/watch?v=Gh7Y3v3EVg0&list=FL-yMJRh_HYhrFlBCdOomlLA&index=42&feature=plpp_video

25 Ekim 2011 Salı

ÖZLEDİĞİM BİR SEN VARSIN, BİR DE O SAF ÇOCUKLUĞUM...


Hayal meyal hatırladığım bir şarkı bu. Ee kolay mı, bu şarkı çıktığında daha 3 yaşındaydım. Sözlerini hatırlamamama rağmen, müziği hafızama yer etmiş...

Unutulmuş şarkıları dinlemeye bayılırım, hele de o şarkılar 90'lardansa! <3

Buyrun dinleyin...

24 Ekim 2011 Pazartesi

DURMADIM, DÖNÜLMEZ GERİYE...!

Duman grubunu sevmememe rağmen, bazı şarkıları var ki gerçekten es geçilemez. Bu da onlardan biri...


BİR NEFES ALAYIM BARİ!

Şu anda önümde Türk kahvesi, bir taraftan onu yudumlayip, diğer taraftan bunu yazıyorum.
Okuldan çıktıktan snr öyle yorgun ve uykusuzdum ki otobüste uyuklayıp durdum. Başım da, şoförün aniden yaptiği frenlere göre, araba arkasina konulan oyuncakların kafaları gb bi sağa bi sola, gelişigüzel dönüp-düşüp duruyordu.
Otobüste uyumak güzel de, inince boynumun feci bir şekilde ağridigini hissettim, o yönden kötü!
Eve gelince de hemen annemin lezzetli çorbasindan içtim, ardindan da akşama kdr uyumadan durabilmek için Türk kahvesi şart oldu yani!
O değil de bu sene son senem, Allah`a şükür 5. sınıf oldum ama bizim okulun gerizekali yöneticilerinden midir nedir, ben Tr`den geçişle geldim bu okula, yani 2. sınıfta geldim dolayisiyla 3 sene okumuş oluyorum bu okulda, bu sene 4. senem ama şu 3 sene boyunca bu dandini okulda doğru düzgün tek bi etkinlik yapilmadi!
Son sene olmuş, mezun olup gitcez adamlar kafalarindaki bütün etkinlikleri bu sene yapmaya karar vermiş anlaşilan, her Allah`in günü yeni bir etkinlik düzenleniyor. Hayir ilk geldiğimde tam bir devrimci gb; ben bu okulu degistircem, şöyle olcak böyle olcak, öğrenciler sosyalleşecek fln diye kendi kendimi gaza getirip bir şeyler yapmaya çalisiyordum ama bi halt olmuyordu. Şimdi ise tam okuldan umudumu kestim, kabullendim etkinliksiz, sıkıcı bi okul olduğunu, adamlar her gün yeni bir şeyle karşima geliyor!

Şu aralar o kdr yoğunum ki felaket! Her gün bir şey var, o yüzden de sürekli kafamda plan yapiyorum, şunu söyle yapayim, bunu buraya sıkıştırayım bilmem ne diye. Bide bu kdr şeyin arasında tez yazcammm, Allah`ımmm nasıl yetişcek bunların hepsi?!

Şikayet ettiğime bakmayın, aslındaçok güzel böyle etkinliklerin olması ama bnm derdim hepsinin bir anda yığılması, çünkü okul dışında da bi sürü şey var ve hepsi bir arada nasıl olcak hiç bilmiyorum!

Her şeyi geçtim ne nane oluyorsa hep de beni görevlendiriyorlar, önceki senelerimizde yapacak bir şey olmadigi için mal gb oturuyorduk, şmd ise sürekli bi koşuşturmaca!
Bide okuldaki tek müzisyen ben olduğum için müzikle alakali ne varsa hepsini bana yüklüyorlar. Bide son anda söylemeleri yok mu deli oluyorum! Çarşamba olimpiyat olacak, olimpiyat deyince insanin aklina direk Avustralya, olimpiyat meşalesi, yüzme olimpiyatlari fln geliyor ama öle dgl tabi, bilgi yarişmasi kısaca.
5. siniftan da ben ve 2 arkadasim daha yarişcaz, bu arada bu olay da bnm isteğim dişinda gerçekleşti; "Senin medeniyet vs bilgin ii, senin adini listeye yazdik" dediler, kaldım mal gb. Hayir insan gelir bi sorar dimi, belki başka planlarım var bnm o gün için, ama yok!
Bugün de rehberlik hocam gelmiş; "Çarşamba günü şarkı da söylersin artık" dedi. Hihh??? oldum resmen. Şimdi bu nerden çikti diye arkadaslarla birbirimizin suratina baktik.
"Hocam bana bir şey söylemediniz ki, yani Çarşamba`ya bilemiyorum nasıl olur" tarzı, vazgeçirmek için zırvalarken hoca; "Şarkıyı hazırlayamazsan, o zmn sen de piyano çalarsın" dedi ve gitti. Ahanda kaldım mı mal gb! Hayir madem bana orda başka bi görev daha veriyorsunuz, önceden söyleyip beni hasta etmesenize!

Ben iki gün hayvan gb çalişmaliyim şmd, tamam piyanoda yüksek seviyedeyim ama sonuçta hazirliksiz da çalınmaz ve de tabii ki provasız!
Ama yok bildiğin kalın kafalı hepsi! Son anda gelip haber veriyorlar, Allah`dan Çarşamba günü yarişma sirasinda söylemediler, gene ona dua ediyorum!

22 Ekim 2011 Cumartesi

ARA SIRA - BAZI BAZI GELSEN BİLE, GÖNLÜM RAZIII ;)

Eskilerden çoook güzel bir parçadır bu. Nilüfer düet yapıp tekrardan hatirlatti yeni nesile bu şarkiyi ama ne yalan söyleyeyim Nilüfer`in sesini ve tarzını çok sevdiğim ve hatta hayranı olduğum halde bu şarkının yeni versiyonunu hiç beğenmedim, hatta kulaklarımı ağritti diyebilirim!

Dolayisiyla bilmeyenlere, şarkinin orjinalini tanitmak istedim, keyifle dinleyin ;)

http://www.youtube.com/watch?v=sZZLTNAit8U&list=FL-yMJRh_HYhrFlBCdOomlLA&index=1

21 Ekim 2011 Cuma

BIKTIK ŞEHİT HABERLERİNDEN, BIKTIK!!!

İki gündür moralim sıfır dolaşıyordum ortalıkta, şu şehit haberleri baya bi etkiledi beni.
Bide çok kurcaladım; ne yazilsa okudum, bu konuyla ilgili birçok program izledim, dolayisiyla mala döndüm.
Hayir, bu kdr duygusal ve sulugöz bi insan olmasam bu denli etkilenmezdim heralde, ama yapilacak bir şey yok...

O degil de şu siyaset kdr boktan bi alan yok yemin ederim! Hepsi komplo teorileri üreten beyinler, hepsi yalancı, çıkarcı! Başbakan, durumu kurtarmak adına "Vatan sağolsun, sabredin" gb saçma ötesi bir cümle kuruyor şehit ailelerine, Muhalefet de "Hepsi AKP`nın suçu, hükümet istifa" diyor ve daha bir sürü ikiyüzlülük, çıkarcılık işte...

En basitinden; yıllardır NEDENSE Kuzey Irak`daki PKK merkezi bombalanmadı ya da basılmadı, Apo itinin nerde saklandiği herkesçe biliniyorken, ABD gelip elimize verene kdr bu şerefsiz yakalanmadı. Dünyanin en gelişmiş ordularından biri olan TSK, nasıl oluyor da bi grup teröristle yıllardır baş edemiyor?!

Ya da neden Şırnak, Hakkari gb kritik bölgelere erler gönderiliyor? Askerliğe yeni alınmış erler nasıl çatişabilir ki teröristlerle? Neden oraya daha profesyonel olan askerlerimizi veya Bordo Berelileri göndermiyorlar?!
Ancak kritik zmnlarda bölgeye gönderilen profesyoneller, genç yaşta ölen o kdr insanı geri getirebiliyor mu? HAYIR!
O zmn iş işten geçtikten snr ne anlamı var onları oraya göndermenin sorarim size?!

Mehmetçiklerimiz bile bile ölüme terk ediliyor, hepsi de bu siyasetin bir parçası!
Artik tüm bunların sorumlusu baştakiler mi, ABD mi yoksa başka güçler mi bilemiyorum ama bu kdr basit şeyleri halkın göremedigini mi zannediyorlar acaba?! Ya da halk gerçekten görmüyor mu???!

EN son diyeceğim de;


"Her millet, icraatine tahammül ettiği hükümetin mesuliyetine ortaktır."  Mustafa Kemal Atatürk

18 Ekim 2011 Salı

QUOTATION SEVERİM...


Bildiklerini anlat, ama akıl vermeye kalkma.

Anlatılanları iyi dinle, ama hepsini doğru sanma!

Sessiz kalmak bir şey bilmediğin anlamına gelmez; 

Çok konuşmakta çok şey bildiğini göstermez.


Herkesi kendine eşit gör, her kim olursa olsun


bir insanı küçümsemek akılsızlık,


çok büyük görmek de korkaklıktır. 


Cesaret akıldan gelirse cesarettir, 


Bilgisizlikten gelirse cehalettir...




BUNDAN İSTİYORUMMMMM!

(İnş.) Kendi paramla sahip olacağım eve, ilk alacağım şeylerden biri hiç kuşkusuz bu olacak!


Görür görmez bayıldım! Şimdiden evimdeki yerlerini bile görebiliyorum; ortadaki damla şeklinde olan çalışma odam için, InYan`lı olan da tam salonluk ;))

17 Ekim 2011 Pazartesi

IT'S NOT GOODBYE...!

     Son zmnlarda dilime dolanan, hiç bıkmadan dinlediğim ve içim yana yana söylediğim şarkılardan...

Zevke göre, aynı şarkının İtalyanca versiyonu...

You think I'd be strong enough to make it through
And rise above when the rain falls down
But its so hard to be strong
When you've been missing somebody so long...

12 Ekim 2011 Çarşamba

QUOTATION SEVERİM...




"KALBİMİN AYNI ZAMANDA HEM DAHA HIZLI, HEM DE DAHA YAVAŞ ATMASINI SAĞLAYABİLECEK TEK KİŞİ SENSİN."

9 Ekim 2011 Pazar

IS IT REALLY TOO LATE???

There's something wrong here, there can be no denying
One of us is changing, or maybe we've stopped trying

İlk defa, Göl Evi filmini izlerken duyduğum ve o günden sonra arşivime girmeyi başarmış bu güzel parçayı sizinle paylaşmak istedim.

Keyifli dinlemeler...

1 Ekim 2011 Cumartesi

MY NAME IS KHAN AND I`M NOT A TERRORIST!


Geçenlerde izlediğim, 2 buçuk saat boyunca neredeyse her dakika ağlamama neden olan filmle tanıştırayım sizi; My Name is Khan.

Dil, din, ırk, mezhep gözetmeksizin, gerçekten İNSAN olan her kişinin izlemesi gereken bir yapıt...



WE ARE STRONGER THAN OUR FEARS

GREATER THAN OUR LIMITS

MORE THAN JUST A NAME...