Daha önce hiç internetle alakam olmamıştı, zamanında arkadaşımın bana verdigi bi msn adresi vardı, yıllarca onu kullandım durdum, yeni bi msn adresi alma gereği bile duymadan, inatla arkadaşımın açtığı o dandik isimli adresi kullandım. Snr arkadaşlarımdan uzak düşünce şu Facebook denilen müthiş icadı keşfettim. 3 yıldır fb hesabım var ve sevdiklerimle tek iletişim kaynağım o diyebilirim. Beni bilgisayarla yapışık ikiz yapan da bu fb oldu zaten.
Normalde netten kurtulmaya çalışıyordum son zamanlarda, çünkü kendime ve işlerime vakit ayıramıyordum bu fb bağımlılığım yüzünden. Ama geçenlerde ilk defa Twitter hesabı açmaya karar verdim. Amaç; kimsenin bilmedigi, tanimadığı bir isimle kaydolup, içimdekileri, fb`da üstü kapalı yazdığım şeyleri Twitter`da açık seçik yazmak ve rahatlamak...
Çünkü düşündüklerimi, yaşadıklarımı, rahatça anlatabilecegim insanlar benden çok uzaktalar ve ailem de pek dertleşebileceğim fertlerden oluşmuyor :S Lan o kdr mı yalnızsın diye merak edebilirsiniz, evet malesef o kdr yalnızım işte!
Twitter`da keşfettigim bir şahısın da aynı bnm gb bir niyetle kendisine hesap açtığını ve yıllardır yazdığını öğrendim, yalnız değilmişim. Üstelik bu kadın, baya da ünlenmiş yazdıklarıyla fln. Ha bnm öle bi amacım yok (gerçi onun da yokmuş zaten ya :), tek derdim içimi dökmek, rahatlamak...
Neyse işte, o kadını takip ederken blog açayım dedim kendi kendime, çünkü Twitter`da yazı kapasitesi çok kısa, insan doğru düzgün düşüncesini bile ifade edemeden karakterler sınıra dayanıyor, Fb`da da bu şekilde duygularımı ifade edemeyeceğimden en doğru yolun bir blog açmak oldugu kanaatine vardım.
geç de olsa hoşgeldin :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim! Hoşbulduk :)))
YanıtlaSil