19 Şubat 2012 Pazar

Yağmurun Elleri, Gitarın Telleri YOK...


Son birkaç gündür Bakü`de hava baya bir yumuşamış, ısınmaya başlamıştı baya baya.
Önceki post`da dedim ya erken kalkıyorum bu aralar diye, hah işte bu sabah bir kalktım lapa lapa kar yağıyor, ama bildiğin lapa lapa, kocaman böyle! Ben de çok severim karı, hele de böyle yağıyorsa! Ama çok fazla kalacağını sanmıyorum, ben de kar topu oynayamayacağımı anladım, pencereden izlemekle yetiniyorum; elimde de çay fincanım, kulağımda müzik...



Bu mükemmel ama bir o kdr da hüzünlü manzarayı görünce, durup dururken kafamın içinde, fonda bir şarkı çalmaya başladı. Çok sevdiğim eski bir grubun, çok sevdiğim ve ne kadar dinlersem dinleyeyim hiç sıkılmadığım şarkısı...

http://www.youtube.com/watch?v=FyxECNX8lyU

Trafik kazasında kaybettiğimiz Gökhan Semiz`in ardından grup, eskisi gibi kalamadı ve kısa bir süre sonra dağıldı. Ama en son çalışmalarından biri, bu şarkının coverlanmış versiyonuydu. Onu da son görevleri bilip, sevgili Gökhan`a armağan etmişlerdi...

http://www.youtube.com/watch?v=v5msTy4UIC0

2 yorum:

  1. Bunun kadar güzel bir manzara görmedim daha önce, gerçekten muhteşem görünüyor. Gökhan Semiz'i ben de çok severdim ve kaybı hala düşündükçe üzüntü veriyor insana...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğendiğine sevindim Giz :)
      Gökhan Semiz hayat doluydu yaa, kliplerinden bile belli, yazık oldu :(((

      Sil