AY, IŞIĞINDA SAKLIDIR!

Uzun zamandır hakkında yazmak istediğim bir film bu. 90'lı yıllarda çekilmiş, en sevdiğim Türk filmi!
O dönemi hatırlarsanız, Aydan Şener filmleri baya bir popülerdi. Bu da onlardan biri ama hepsinden çok çok farklı!

Her ne kadar günümüzde daha iyi çekilebilecek ve oynanabilecek bir film olsa da; konusu, oyuncuları ve  müzikleriyle gönlüme taht kurmayı başarmış bir filmdir! Zaten zamanına göre de oldukça kalitelidir! Nerde denk gelsem izlerim. Hatta yılın bazı günlerini sırf o filme adarım; filmi izler, hakkında yazılanları okur, müziklerini defalarca dinlerim. Bilmiyorum neden ama bu filme karşı resmen aşk besliyorum! :)

Evde dinledikleri şarkılardan biridir bu.

Filmin konusuna gelecek olursak;

Şule disiplinli, aklı başında, duyarlı ve başarılı bir iş kadınıdır. Uygar'sa onun tam tersi asi, çılgın ve inatçı bir adamdır. Bu iki zıt kutubun yolları, çalıştıkları reklam şirketinde kesişir. Kısa zamanda birbirlerine aşık olan Şule ile Uygar, gerek kendi hataları, gerekse kaderin onlara oynadığı oyunla, kendilerini içinden çıkılmaz bir duruma doğru sürüklenirken bulacaklardır...

Sanırım filmin romantikliğine ve asiliğine kapıldığım için ayrı bir seviyorum. Özellikle şu sahne hep hayalini kurduğum bir şeydir. Şeftali ressam olduğu için hep resmimi çizmesini istemişimdir ama pislik hiç resmimi çizmedi. Şu sahneyi hep içim buruk ama yüzümde hep bir tebessümle izlerim. Hem kendimi geçtim, hangi kadın istemez ki böyle bir şeyi???

Şu sahnede hele, Uygar'ın sözleri insana roman yazdırır!

"HARİKA HİSSEDİYORUM KENDİMİ, ÇÜNKÜ GÖZLERİNDE AY IŞIĞINI GÖRDÜM..."

Çalan Wonderful Tonight ise, aşklarının aydınlık yüzünü daha derinden hissettirir. Ve tabii ki Uygar'ın Şule'yi dansa kaldırışı... Off offf tadından yenmez bu sahnenin!

Ha bir de dikkatten kaçan güzel bir nokta da; Şule Uygar`ı evden arar, Uygar`ın telesekreter mesajı aynen şudur; "ŞU ANDA AY IŞIĞINDA GÜNEŞLENİYORUM."

Çocukken aklımdan çıkmayan, hatta bnm de büyüyünce telesekreterim olursa aynen bu mesaji kaydetcem dediğim sahne :) Tabi şimdi her şey o kadar gelişti ki, telesekreter fln hikaye oldu!

Olayların akışından sonra, sözü ve müziği Demir Demirkan'a ait olan AY IŞIĞINDA SAKLIDIR adlı şarkının Şebnem Ferah tarafından seslendirilmesi ve ekranda gördüğümüz umutsuzluk...

Ayrılık sonrası, Uygar'ın asiliği yine üstünde...

Bu şarkı filmin en can alıcı yerlerinde kullanılmıştır ve üstüne söylenecek pek de bir şey yoktur.

Şebnem Ferah'ın o muhteşem yorumu, müziğin güzelliği ve özellikle de ilk saniyesinden itibaren başlayan gitar sololu esas tema izleyiciyi başka bir aleme sürükler!

Filmin en güzel sahnelerinden bir tanesi...

Usta oyuncu Münir Özkul'un, yani filmdeki Münir Baba'nın;

"Sakın ola ondan nefret etmeyesin evlat. Kötüdür birine nefret duymak. Sevdin madem, tam seveceksin, sonuna kdr seveceksin, ölümüne seveceksin! Gelse de seveceksin, gelmese de...

Hey Uygar heey, nasıl da güzel severmişsin, nasıl da içinden yanarmışsın...!" repliğiyle aklıma kazınan bir sahne bu!

Aşkın olması gereken halini, bu sözlerle yüreğime kazımama sebeptir...

Şile - Ağlayan Kaya'da çekilmiş son sahne.

UZUN BEKLEYİŞ...

Şule'nin her şeyi boş verip, arabaya atlayıp Uygar'a gelmesi...

Fonda; too late for love ve her şey düzelecek ümidiyle izlenen muhteşem bir sahne!

Filmin sanırım en güzel karesi...

                                        "İNSAN UNUTTUĞU AN, ÖLMÜŞ DEMEKTİR!"

Bu sahnede araya giren müzikle her defasında kendimden geçiyorum, bu sahne cidden unutulacak gibi değil! Filmi izlememiş olanlar için sonunu söylemeyeceğim, sonuna kadar zevkle izlesinler ;)

Filmin son dakikasına damgayı vuran bir başka replik ise;

"HAKLI, ONLA YAŞADIĞIM HİÇBİR ŞEYİ UNUTMAM MÜMKÜN DEĞİL..."